هزوارش
و بدينسان بود که ديگر اشکی نريختيم
و آنچه از آسمان باريد
" باران " نام نهاديم
و بدينسان بود که بعداز شهادت آخرين عاشق
اين سرافرازان سرسبز را
" درخت" ناميديم
و بدينسان بود
که هزاره تا هزاره بی هيچ قدمی گذشت
و نام هر هزاره را " روز" گذاشتيم
و بدينسان
بی عشق
خود را " انسان" می ناميم
+ نوشته شده در دوشنبه بیستم آذر ۱۳۸۵ ساعت 12:37 توسط سینا به منش
|
سینا به منش